احتمالا شما هم تا بحال اسم موادی مانند آب ژاول، آب اکسیژنه و آب مقطر را شنیده اید و با خود فکر کرده اید که این مواد چی هستند و تفاوتشان در چیست. در مقاله پیش رو قصد داریم هرکدام از این مواد را معرفی کرده و با یکدیگر مقایسه کنیم.
در ادامه به معرفی هرکدام از این سه ماده می پردازیم تا ببینیم که اصلا هرکدام از این مواد چه هستند.
آب مقطر
آب مقطر در واقع همان آب خالص(H2O) است. علت این نامگذاری آن است که برای بدست آوردن آب خالص از آب معمولی ای که دارای ناخالصی است، آنرا بخار کرده و با استفاده از برج تقطیر دوباره میعان می کنند. طی این فرآیند ناخالصی های آب در زمان بخار شدن آن رسوب می کنند و آب خالص دوباره میعان می شوند.
آب دی یونیزه
آب دییونیزه نیز همان آب مقطر است، تنها با این تفاوت که علاوه بر انجام مراحل تقطیر، یون های آن نیز زدوده شده اند و به کمترین مقدار ممکن رسیده اند.
برای زدودن یون های آب، آب از بستر رزینی کاتیونی و آنیونی عبور کرده و یون های H+ و OH- آن خنثی می شوند.
از روش اسمز معکوس نیز ممکن است استفاده شود. در این روش با استفاده از یک غشا نیمه تراوا میتوان آب خالص با درجه خلوص بسیار بالا تهیه کرد.
آب دی یونیزه یا آب یون زدوده، در صنایع آرایشی و بهداشتی کاربرد بسیار زیادی دارد. همچنین از این آب برای تزریقات و رقیق کردن داروهای تزریق نیز استفاده می شود.
آب ژاول
آب ژاول به کلی با آب مقطر متفاوت است. این مایع با عنوان سدیم هیپوکلریت(NaClO)، سفیدکننده یا وایتکس نیز شناخته می شود. این محلول عمدتا برای گندزدایی، سفید کردن و بوزدایی استفاده می شود. این محلول دارای خاصیت ضد عفونی کنندگی است که خاصیت ضد عفونی کنندگی آن نیز بدلیل آزادسازی کلر آزاد است.
آب ژاول در بیمارستان ها و صنایع کاربرد زیادی دارد. همچنین وایتکس در خانه کاربرهای زیادی دارد.
آب اکسیژنه
آب اکسیژنه یا هیدروژن پراکسید(H2O2) یک مابع آبی رنگ است که معمولا برای ضدعفونی و به عنوان سفیدکننده نیز استفاده می شوند. آب اکسیژنه خواص نسبتا مشابهی با ژاول دارد و در کاربردهای زیادی با یکدیگر مشابهت دارند.
در ادامه به بررسی کاربرد های آب ژاول و آب اکسیژنه و تفاوت های آنها خواهیم پرداخت.
تفاوت های آب اکسیژنه و آب ژاول
- آب ژاول معمولا ماده ای در دسترس است و در تمام خانه ها نیز یافت میشود اما این ماده سازگاری مناسبی با محیط زیست ندارد. آب اکسیژنه جایگزین مطابق با محیط زیستتری است.
- مشکل سدیم هیپوکلریت این این است که در ادامه میتواند تولید مواد سمی دیگری بکند.
- مزیتی که هیدروژن پراکسید(آب اکسیژنه) دارد این است که میتواند به سادگی به اکسیژن و آب تجزیه شود و ضرری برای محیط زیست ندارد. حتی آب اکسیژنه به طور طبیعی نیز تشکیل می شود.
- بسیاری از فرآیندهای صنعتی که تا به امروز از آب ژاول استفاده میکردند. در حال هدایت به سمت آب اکسیژنه که جایگزین سبزتری است هستند. یکی از این موارد اکسیدانی است که برای مو استفاده می شود.
- آب ژاول هزینه کمتری نسبت به آب اکسیژنه دارد.
- آب ژاول سرعت سفیدکنندگی بیشتری نسبت به آب اکسیژنه دارد.